Ο τρόπος που επέλεξε ο πρωθυπουργός και οι «επιτελείς» του για την εφαρμογή της επιστολικής ψήφου δεν θα ’πρεπε να ξαφνιάζει κανέναν. Χάρη στο αίσθημα παντοδυναμίας που του χάρισαν το διπλό εκλογικό αποτέλεσμα και η κρίση στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο κ. Μητσοτάκης μεθοδεύει με το νομοθέτημα που εισηγήθηκε η υπουργός Εσωτερικών Νίκη Κεραμέως το όνειρο δύο ηγετικών στελεχών του κόμματος που κατά τα άλλα εκπροσωπούν τις δύο αντίθετες τάσεις της Δεξιάς: του Μάκη Βορίδη και του Κώστα Καραμανλή...
Ο πρώτος είχε δηλώσει από το 2018 ότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές». Ο δεύτερος είχε σχεδιάσει πριν από πολλά χρόνια τον τρόπο που θα γινόταν αυτό.
Οπως αποκαλύπτει ο επίσημος βιογράφος του, «η χορήγηση της ελληνικής υπηκοότητας σε 30.000 ομογενείς από τη Βόρειο Ηπειρο και η εξαγγελία της παροχής ψήφου στους αποδήμους κατά το ταξίδι του στην Αυστραλία (22.5.2007) υπηρετούσαν έναν μακροπρόθεσμο στόχο του Καραμανλή: να αλλοιώσει αθόρυβα και οριστικά τον συσχετισμό δυνάμεων υπέρ της Κεντροδεξιάς, καθώς οι απόδημοι είναι φιλελεύθεροι και οι Βορειοηπειρώτες συντηρητικοί. Δεν πρόλαβε όμως» (Μανώλης Κοττάκης, «Καραμανλής, off the record», Αθήνα 2011, σελ. 98).
Σε άλλο σημείο του ίδιου βιβλίου εμφανίζεται ο Κώστας Καραμανλής να εκμυστηρεύεται στον έμπιστό του δημοσιογράφο: «Η μελλοντική μας κοινοβουλευτική πλειοψηφία μπορεί να αυξηθεί χωρίς τροποποίηση του νόμου. Αρκεί να περάσει ο εκτελεστικός του Συντάγματος νόμος για την ψήφο του ενός εκατομμυρίου αποδήμων. Είναι φιλελεύθεροι, η Ελλάδα γι’ αυτούς είναι η εικόνα του πρωθυπουργού, θα σ’ το ανταποδώσουν!» (σελ. 174).
Με άλλα λόγια, η Ν.Δ. δεν έχει κατά νου να διευκολύνει την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος όλων των πολιτών, αλλά να αποδώσει αυτό το δικαίωμα σε κάποιες μερίδες πληθυσμού που θεωρεί ότι θα την υποστηρίξουν. Κι αυτό επιχειρείται με τη σύμφωνη γνώμη όλων των τάσεών της, από τους ακροδεξιούς επιγόνους του Γιώργου Καρατζαφέρη μέχρι τους φιλελεύθερους της καραμανλικής πτέρυγας.
Ο τρόπος που χειρίστηκε το ζήτημα της επιστολικής ψήφου η κυβέρνηση επιβεβαιώνει αυτές τις σκέψεις, εφόσον φρόντισε να παραμυθιάσει την αντιπολίτευση ότι το νομοσχέδιο αφορά μόνο τις ευρωεκλογές και μόνο μετά τη θετική στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ «θυμήθηκε» την τροπολογία που γενικεύει την επιστολική ψήφο και στις εθνικές εκλογές. Από την άλλη πλευρά, είναι ένδειξη πολιτικής ακρισίας το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ έπεσαν στην παγίδα, δήλωσαν αρχικά ότι υπερψηφίζουν το νομοσχέδιο και προχώρησαν στην καταγγελία του κατόπιν εορτής.
Θυμίζω ότι το ΠΑΣΟΚ, με αρχηγό τον Γιώργο Παπανδρέου, είχε διαφωνήσει όταν είχε τεθεί το ζήτημα το 2007 από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Αυτή η θέση άλλαξε αργότερα και από το 2021 το ΠΑΣΟΚ με αρχηγό τον Νίκο Ανδρουλάκη είχε συνταχθεί με την πρόταση της Δεξιάς, αλλά το περασμένο καλοκαίρι φάνηκε να κατανοεί τη μικροκομματική σκοπιμότητα που κρυβόταν πίσω από τη ρύθμιση του 2023. Μόνο που είχε πλέον εκτεθεί και έτσι υποχρεώθηκε να την υπερψηφίσει. Τώρα αντιλαμβάνεται την παγίδα, αλλά είναι πολύ αργά.
Πρόβλημα έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η περίπτωσή του είναι διαφορετική, εφόσον δεν είχε αποδεχτεί μέχρι σήμερα -όπως και το ΚΚΕ- τη γενικευμένη απόδοση εκλογικού δικαιώματος σε όλες τις κατηγορίες των αποδήμων, χωρίς καμιά προϋπόθεση. Και μάλιστα η σημερινή κοινοβουλευτική του ομάδα είχε καταψηφίσει το νομοσχέδιο του περσινού καλοκαιριού, με τους σημερινούς εκπροσώπους της να υποστηρίζουν τότε τα αντίθετα από όσα λένε σήμερα.
Το παράδοξο είναι ότι από την αρχική αυτή κοινοβουλευτική ομάδα που προέκυψε από τις εκλογές του 2023 εκείνοι που υποστηρίζουν τα ίδια είναι μόνο οι βουλευτές της Νέας Αριστεράς! Είναι γνωστό ότι αυτή η αιφνίδια μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στον νέο πρόεδρο του κόμματος, αλλά θα ήταν λάθος να αποδοθεί σ’ αυτόν όλη η ευθύνη. Στο εσωτερικό του κόμματος υπήρχαν από καιρό -έστω και ανομολόγητες- κάποιες σκέψεις παρόμοιες με τις σημερινές. Και μάλιστα είχε προκληθεί μεγάλη αναταραχή το 2021, όταν η Θεοδώρα Τζάκρη, τομεάρχης τότε Απόδημου Ελληνισμού του ΣΥΡΙΖΑ, σε αντίθεση με την κομματική γραμμή, σε συνέντευξή της προς τον «Εθνικό Κήρυκα» ζήτησε να μην υπάρχουν περιορισμοί στην ψήφο των αποδήμων. Οι δηλώσεις αυτές, όπως γράφει ο «Εθνικός Κήρυκας», «έδωσαν αφορμή στον τότε υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη να καταθέσει άμεσα σχέδιο νόμου με το οποίο προβλεπόταν η κατάργηση των περιορισμών που έχουν τεθεί για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος του απόδημου Ελληνισμού από τον τόπο κατοικίας του».
Το νομοσχέδιο δεν συγκέντρωσε τις απαιτούμενες 200 ψήφους και απορρίφθηκε, αλλά αναδείχτηκε από τότε ο σχεδιασμός Μητσοτάκη σε συνεργασία με τον εκδότη του «Εθνικού Κήρυκα», Αντώνη Διαματάρη, τον υπερσυντηρητικό φίλο της οικογένειας Μητσοτάκη, ο οποίος χρίστηκε μάλιστα για λίγους μήνες υφυπουργός Εξωτερικών από τον κ. Μητσοτάκη, προκειμένου να μεθοδεύσει αυτά που βλέπουμε να υλοποιούνται σήμερα. Μπορεί ο ίδιος να οδηγήθηκε σε παραίτηση μετά την αποκάλυψη ότι δεν διέθετε τα τυπικά προσόντα που απαιτούσε ο διορισμός του, αλλά το «έργο» του τώρα παίρνει σάρκα και οστά.
Το θλιβερό είναι ότι ο ίδιος ο Στέφανος Κασσελάκης, που καθώς φαίνεται έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν είχε ρωτηθεί από τον Νίκο Χατζηνικολάου για τις δεξιές και νεοφιλελεύθερες απόψεις στα άρθρα του στον «Εθνικό Κήρυκα» που είχε αποκαλύψει η «Εφ.Συν.», είχε αυθόρμητα δικαιολογηθεί, λέγοντας ότι τα έγραφε επειδή οι απόδημοι (κι αυτός δηλαδή) είχαν «μια προκατάληψη ότι το μεγάλο κράτος χρεοκόπησε την Ελλάδα», κάτι για το οποίο ο ίδιος δήλωσε «δεν ξέρω αν ισχύει».
Αλλά αυτή είναι ακριβώς η καρδιά του προβλήματος: ότι οι άνθρωποι που έχουν μια πολύ μακρινή και πάντως έμμεση σχέση με τη χώρα δεν μπορούν χωρίς σοβαρές προϋποθέσεις να ψηφίζουν για όσα αφορούν τη ζωή και το μέλλον άλλων ανθρώπων. Ασφαλώς δεν αρκεί η πληροφόρησή τους από τον «Εθνικό Κήρυκα».
Δημήτρης Ψαρράς
from KAFENEIO-GR https://ift.tt/kKwToLr
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου