Η ιστορία μας έχει δείξει τόσες φορές τι μπορεί να συμβεί αν η μισαλλοδοξία, το μίσος αλλά και η αδιαφορία επικρατήσουν σε μια κοινωνία.
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης γράφει στο βιβλίο του «Η μυθική ιστορία των Εβραίων » : Ο αντισημιτισμός έχει πολύ γερές ρίζες, χωμένες βαθιά χωμένες στο συλλογικό υποσυνείδητο των χριστιανών. Ο αντισημιτισμός εμφανίζεται μετά το 1492. τη χρονιά που ανακαλύπτεται η Αμερική και εκδιώκονται από την Ισπανία οι Άραβες, που ζούσαν εκεί για 800 χρόνια.
Ο αντισημιτισμός δεν είναι μόνο αντιεβραΐσμός αλλά και αντιαραβισμός. Και οι Άραβες Σημίτες είναι άλλωστε, ο αντισημιτισμός εκδηλώνεται στην αρχή σαν αντιαραβισμός. Όταν όμως φύγουν οι μουσουλμάνοι Άραβες από τη χριστιανική Ευρώπη οι μόνοι «αλλόπιστοι» παν θα απομείνουν εκεί θα είναι οι Ιουδαίοι κατά το θρήσκευμα. Λίγο μετά το 1492 το χονδροειδέστατο ιδεολόγημα δια του οποίου συνδέεται, παράδοξα και ανόητα, η εγγενής στους Εβραίους κακότητα με το θάνατο του Χριστού, του δικού τους Χριστού, του Εβραίου Χριστού τουλάχιστον όσον αφορά την ανθρώπινη φύση του, θα βρει ένα καλό υποστύλωμα στην πολιτική οικονομία του καιρού εκείνου.
Μετά την ανακάλυψη της Αμερικής το 1492. που σημαδεύει και την αρχή της Αναγέννησης, τόσο ο πάπας της Ρώμης, όσο και ο οικουμενικός πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, θα έχουν την ατυχέστατη μεν αλλά χριστιανικότατη ιδέα να απαγορεύσουν στους χριστιανούς το εμπόριο του χρήματος. Κανείς χριστιανός, καθολικής ή ορθόδοξος, δεν μπορεί να γίνει σαράφης και αργότερα τραπεζίτης. Και έτσι, το εμπόριο του χρήματος περνάει εξ αρχής στα χέρια των Εβραίων, που σπεύδουν να καλύψουν μια κοινωνική ανάγκη, εντελώς άσχετη με τη χριστιανική μεταφυσική.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
from ΚΑΦΕΝΕΙΟ http://ift.tt/2GrrqcI
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου